Co "drzemie" w małym człowieku?

Zdarza się, że wypadnie coś pilnego, natychmiastowego do zrealizowania, bo na przykład: Pani Ania ze świetlicy szkolnej, uwielbiana przez Szczurka - dziecię nasze najmłodsze, właśnie "jutro"! ma urodziny :0) 

Szczurek miał pewien plan, który układał mu się w głowie zgodnie z wydarzeniami, niekoniecznie od niego zależnymi ;0)... 

ale, ale... może zacznę od początku ;0)

1 listopada, pewnie jak cała reszta społeczeństwa, wybraliśmy się rodzinnie na cmentarz. Zgodnie z naszą (Polską), tradycją, jest to dzień raczej ponury, pełen zadumy i smutku. I w porządku, każdy kogoś wspomina, ale co mają na cmentarzach robić dzieci? Nudzą się okrutnie! Gdy ja i moje siostry byłyśmy w jego wieku, chodziłyśmy z rodzicami na cmentarze, "obowiązywały" otwarte znicze gliniane wypełnione kolorową stearyną ;0) chodziłyśmy pomiędzy grobami w poszukiwaniu nowych kolorów. Cel był jeden! zamoczyć w rozpuszczonej stearynie paznokieć, tak aby każdy z nich był w innym kolorze :0) 

A dziś? snują się te maluchy pomiędzy grobami za rodzicami, dziadkami, ciotkami, potrącane przez tłumy rozdrażnionych ludzi :0( 

No, sama radocha :0(

Wymyśliłam więc, ku rozpaczy i przerażeniu Małżona Mojego Osobistego, że razem ze Szczurkiem będziemy w tym roku "rozrabiać" ;0)

I narozrabialiśmy, w dosłownym tego słowa znaczeniu ;0P

I tu powinnam napisać: "Bozia każe na bieżąco!" ;0)

Przebiegle rozmieniłam pieniądze na drobne, abyśmy mogli bez problemu kupować sobie "Pańskie skórki" w ilościach przemysłowych ;0) W tym roku prócz tradycyjnych, były też różnokolorowe i smakowe słodkości ;0) 

Oczywiście musieliśmy spróbować każdego smaku!

Mnie w końcu zemdliło, ale żeby nie wypaść na mięczaka, zachowywałam kamienną twarz ;0)

A Szczurek, tą kamienną twarz zachowywał przez kolejne 8! dni. Przyczłapał, pożalić się, dopiero 8 dnia, gdy jego cierpienie stało się już bardzo męczące i dokuczliwe...

"Pani Lekarska" zaglądając do Szczurkowego paszczurka, orzekła: "No! To pięknie żeście narozrabiali!"

Szczurek, dziabnął wziął był pańską skórkę tak skutecznie, że wyłamał sobie ząb, a korzeń tego zęba przebił dziąsło i ranił mu policzek :0(

Ząb został usunięty! :0)

Zapakowany pięknie i odpowiednio opisany, trafił pod poduszkę, skąd w nocy zabrała go Wróżka-Zębuszka ;0)

w zamian zostawiając pieniążek ;0)

Szczurek postanowił, że wyda pieniążki za zęba, na czekoladki dla ulubionej Pani :0)

Szkoda nam się zrobiło dziecka. "Fundusze" na czekoladki i kubek dostał od taty a ja zrobiłam sweterek na kubeczek - granatowy z czerwonym wykończeniem i kolorowymi koralikami :0)
Zaś pieniążki za ząbek trafiły do świnki-skarbonki :0)

 Zadowolony i dumny z siebie Szczurek, razem z czekoladkami, wręczył Pani Ani kubeczek w sweterku :0)

***
Zdjęcia "nienajlepsze", ale robiłam je wieczorem, na szybko, do tego kolor granatowy nie jest wdzięcznym kolorem do fotografowania ;0)
Opiszę więc, jak robiłam sweterek :0)
 Kilka rzędów pojedynczym ryżem, potem ściągaczem 3 o.p/3 o.l, 5 o. brzegowych również poj. ryżem, i ryżem zakończyłam, całość obrobiłam półsłupkami, czerwoną włóczką. Koralików nie wrabiałam, przymocowałam je włóczką na końcu. Zamiast guziczków przyszyłam dwie haftki :0) 

Ależ się rozpisałam ;)

***

Na koniec moja Lalunia, świeżo wykąpana i wyczesana :0)

Lans na kanapie ;0)