Warszawskie Szarotki :o)

Byłam! Byłam! Byłam!

Odważyłam się i... byłam ;o)

Na spotkaniu warszawskich dziewiarek :o)

Tyle ich było w jednym miejscu, tyle prac szydełkowych, 

dzierganych na drutach, tkanych, koronek...

 Taki na przykład Małżon Mój Osobisty, który dzielnie mi towarzyszył, zapałał sympatią do tkania krajek ;o)

Nie wiadomo jak się ta sympatia skończy, ale raz poruszony temat może zaciekawić na dłużej ;o)

Oczywiście gdyby mnie ktoś zapytał o imiona obecnych na spotkaniu dziewiarek, powiedziała bym: "Monika" - bo ja byłam ;o) resztę... 

chłonęłam jak dziecko - na ślepo, zachłannie, bez krytyki ale z pewną dozą nieśmiałości ;o)

Ale na pewno nie oślepłam na widok pięknie farbowanych włóczek Yadis z Fiberro ;o)

Nie oślepłam, ale blokada decyzyjna dała o sobie znać ;o) 
i właściwie tylko zastanawiałam się, czy dlatego jestem taka niezdecydowana, że wzięłam za mało pieniążków, czy dlatego że.... właściwie to przygarnęłabym wszystkie włóczki ;o)

Ostatecznie "ograniczyłam" się do maleńkiego moteczka kolorowej cudowności ;o)
i oddałam do przechowania w dobre ręce ;o)
A że co nagle to po diable... ;o)
...rano, dnia następnego, nie wytrzymałam (i powiedzmy z pełną świadomością), zamówiłam drugi moteczek oraz jeszcze troszkę "najprzecudowniejszej" zieleni ;o)

Tłem jest chusta Forest Mystery, którą aktualnie powolutku sobie dłubię z Malabrigo ;o)

Mój maleńki kłębuszek w zestawieniu z granatem ;o)

oraz "skarby", przywiezione ze spotkania :o)...

***

W lutym brałam udział w spotkaniu dziewiarek w "Klubie za regałem" w Bibliotece Publicznej we Włochach :o)
Było to spotkanie bardzo kameralne, urocze i cichutkie :o)
Spotkałyśmy się z dziewiarkami w maleńkim gronie, pośród regałów i zapachu książek... niesamowite wrażenie :o)
I to uczucie ciszy i spokoju, które swoją osobą wprowadziła organizatorka spotkania - Pani Jadzia :o) 

Cudowne wspomnienia :o)
z których również mam pamiątki :D
choć zupełnie inne od Szarodkowych - gwarnych i radosnych ;o)